Bij de voegovergangen van beweegbare bruggen wordt onderscheid gemaakt tussen de dilatatievoeg langs het brugval en eventuele voegovergangen in de aanbruggen. Voor de dilatatie langs het brugval wordt verwezen naar NEN6787 voor beweegbare bruggen.
Voegopeningen langs het val
Zie bijlage C1 van NEN6787.
Oplossingen
De overgang van het val naar de steunpunten wordt traditioneel uitgevoerd met een stalen beschermrand of randbalk die met een beperkte voegopening aansluit op het val. In het verleden zijn hiervoor massieve, stalen randbalken ontworpen die met bouten of draadankers verbonden zijn aan de onderbouw van het steunpunt. Ook is het rijroosterprincipe veel toegepast. Qua belasting is een randbalk niet anders dan een voegovergang voor een brug of viaduct. Daarom worden doorgaan de eisen voor voegovergangen van toepassing verklaard. In tegenstelling tot voegovergangen vindt de opvang van hemelwater lager in de constructie plaats door middel van afvoergoten.
Geluid
Door de relatief geringe voegopening zal de voegovergang tussen het val en het steunpunt niet snel hinderlijk geluid produceren. Wanneer een stalen randbalk met sleuven wordt toegepast, kan men overwegen om de sleuven onder een hoek aan te brengen ten opzichte van de rijrichting (zie de foto hieronder). De ribbels zullen in dit geval geen noemenswaardig geluid produceren.
Zeer grote beweegbare bruggen
De meeste beweegbare bruggen zijn dermate groot dat een maximale voegopening binnen de grenswaarden van NEN6787 blijft. Een randbalk is dan voldoende i.c.m. een voorziening om lekwater op te vangen. In bijzondere gevallen zijn de verplaatsingen in de beweegbare brug te groot voor een randbalk. Hierbij kunnen ook geluidseisen een rol spelen (geluid neemt toe met de grootte van de opening). In deze bijzondere situaties kan een stalen vingervoeg wellicht een oplossing bieden, of -zoals bij de Botlekbrug- een bijzondere variant van de modulaire voegovergang.
